6-letnia stopa zwrotu z WIG nadal jeszcze na minusie | Qnews - Edukacyjny Portal Dla Inwestorów

	Tomasz Hońdo
	Starszy Analityk Quercus TFI S.A.
	tomasz.hondo@quercustfi.pl

W poprzednim odcinku naszego cyklu na temat stóp zwrotu przyjrzeliśmy się historycznym zmianom WIG w okresach począwszy od 3 do 10 lat. Postarajmy się jeszcze bardziej zgłębić to zagadnienie. Przyglądając się tabeli zamieszczonej w poprzednim odcinku naszego cyklu można dojść do przewrotnego wniosku, że im słabsze były stopy zwrotu w danym roku, tym lepsze były w kolejnych latach oraz im lepsze były w danym roku, tym słabsze były w kolejnych. O ile ta prosta reguła nie zawsze działa np. z roku na rok, to im dłuższy horyzont inwestycyjny, tym jej działanie staje się wyraźniejsze. Sięgnijmy po przykład. Powróćmy do tabeli z poprzedniego odcinka, a konkretnie do kolumny obrazującej 3-letnie stopy zwrotu.

Prześledźmy bieg wydarzeń krok po kroku. Zacznijmy od roku 2002, kiedy to 3-letnia stopa zwrotu stała się ujemna (-20,6%). Jeśli ktoś pod wpływem tego przygnębiającego faktu pozbył się akcji, to później pewnie tego żałował, bo przez kolejne 3 lata WIG nie tylko nie spadł, ale zyskał aż 147,8%.

Idźmy dalej w dół tabeli. Po odnotowaniu tak wysokiej stopy zwrotu, która skusiła wielu inwestorów do kupna akcji, przez kolejne trzy lata WIG jakby na przekór nie tylko nie urósł, ale stracił 23,5%.

W tym momencie wracamy właściwie do punktu wyjścia. Jeśli ktoś pod wpływem przygnębiającego rozwoju wydarzeń pozbył się akcji w końcu 2008 r., znów musiał tego żałować. Przez kolejne 3 lata WIG zyskał bowiem 38,1%.

Widać zatem, że na giełdzie obowiązuje cykliczność: okresy ujemnych stóp zwrotu okazują się z czasem bardzo dobrą okazją do kupowania akcji, zaś okresy bardzo wysokich stóp zwrotu są raczej okazją do realizowania zysków niż rozpoczynania zakupów.

Rys. 3-letnia zmiana WIG

Podobne zjawisko zaobserwować można było również w odniesieniu do 4- lub 5-letnich stóp zwrotu. Przykładowo:

• 4-letnia zmiana WIG była ujemna na koniec 2001 r. (-5,1%) – przez kolejne 4 lata indeks zyskał 155,7%;
• 5-letnia zmiana WIG była ujemna w latach 2001-2002 – przez kolejne 4 lata indeks zyskał odpowiednio 99,5% i 262,1%.

W tym kontekście – bogatsi o historyczne doświadczenia – przyjrzyjmy się obecnej sytuacji. Oto kilka interesujących faktów:

• na koniec 2011 r. 4-letnia zmiana WIG była głęboko ujemna (-32,4%) – jeśli historyczne reguły się znów sprawdzą, to przez kolejne cztery lata (czyli do końca 2015 r.) WIG powinien dla odmiany mocno zyskać na wartości. Do tej pory indeks zyskał już 33%;
• na koniec 2012 r. 5-letnia stopa zwrotu była ujemna (-14,7%) – to by znaczyło, że okresie kolejnych 5 lat (czyli do końca 2017 r.) można oczekiwać adekwatnych zysków. Do tej pory WIG urósł zaledwie o 6%;
• na koniec 2012 r. po raz pierwszy w badanym przez nas okresie pod kreską znalazła się 6-letnia stopa zwrotu (-5,9%) i pozostaje ujemna także w tym roku. Czy to oznacza, że teraz można oczekiwać zysków w kolejnych sześciu latach?

Na koniec jeszcze jedna interesująca kwestia. W poprzednim odcinku pisaliśmy, że w przeszłości zdarzało się, że na zyski z akcji trzeba było czekać aż 7 lat. Tak długi okres wynikał z kupowania akcji po silnych zwyżkach, np. w 2007 r. Gdyby jednak inwestor kupował akcje w momencie, gdy stopy zwrotu z poprzednich lat były ujemne, na zyski musiałby czekać znacznie krócej. Przykładowo po odnotowaniu 3-letniej stopy zwrotu z WIG poniżej zera solidne zyski nadchodziły już w kolejnym roku.

Reasumując, trudno na podstawie historycznych prawidłowości byłoby argumentować, że obecnie mamy do czynienia z okresem niebezpiecznie wysokich stóp zwrotu z akcji. Wręcz przeciwnie, ujemna 6-letnia zmiana WIG sugeruje raczej, że jest jeszcze miejsce na zwyżkę notowań.

Zapraszamy do udziału w KONKURSIE - do wygrania książki!

Zachęcamy też do zapisania się na NEWSLETTER. Wyłącznie dla osób zapisanych na NEWSLETTER: comiesięczny przegląd inspirujących wykresów.